Eind januari heeft het Europees Parlement een voorstel goedgekeurd om de volledige invoering van de CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) met twee jaar uit te stellen. Dit voorstel is bedoeld om de invoering van de sectorspecifieke ESRS-standaarden en de rapportagenormen voor niet-EU-bedrijven uit te stellen tot 2026.


Twee jaar uitstel voor de ontwikkeling van sectorspecifieke ESRS-normen en rapportagenormen voor niet-EU-groepen

De sectorspecifieke ESRS-standaarden hebben als doel te verduidelijken wat bedrijven in sectoren met een grote impact op het milieu, de planeet en de mensen in hun verslag moeten opnemen in de context van de vermindering van de koolstofvoetafdruk, impact op biodiversiteit en op mensenrechten. De normen voor de niet-EU-groepen zullen de precieze rapportagevereisten definiëren voor vennootschapsgroepen met een hoofdzetel buiten de EU die een substantiële activiteit in de EU hebben.

Het voorstel om meer tijd te nemen voor de voorbereiding van de sectorspecifieke standaarden en de standaarden voor niet-EU-groepen tot juni 2026 kan een goede zet zijn om deze beter voor te bereiden. Maar dit zal minder tijd overlaten voor niet-EU-groepen als ze hun specifieke standaard willen toepassen in plaats van de ESRS met volledige reikwijdte. Zoals oorspronkelijk gepland, zullen niet-EU-bedrijven met een omzet van meer dan 150 miljoen binnen de EU of met lokale EU-filialen met een omzet van 40 miljoen immers nog steeds moeten rapporteren in 2029 over informatie van 2028. 
Het idee achter dit uitstel van de deadline voor de sectorspecifieke ESRS en de normen voor niet-EU-groepen tot juni 2026 is om bedrijven in staat te stellen zich te concentreren op de implementatie van de bestaande algemene ESRS-standaarden zoals vastgesteld op 31 juli 2023.


Is er hier sprake van uitstelgedrag?

Niet echt. Europa is van plan om deze sectorspecifieke ESRS-normen te publiceren zodra ze klaar zijn.
Sectorspecifieke ESRS-standaarden, en vooral de mogelijkheid om ze binnen de sector te benchmarken, zijn van grote waarde voor belanghebbenden, waaronder investeerders, maar ook klanten en consumenten.
Dit uitstel moet EFRAG (European Financial Reporting Advisory Group) in staat stellen om deze standaarden te ontwikkelen op basis van de ervaring en de feedback van de implementatie van de eerste 12 agnostische ESRS-standaarden.  


‘Verder’ gaan is soms beter dan 'sneller' gaan

Duurzaamheidsrapportage is cruciaal, maar ook administratief zwaar. Bedrijven hebben de afgelopen jaren geworsteld met COVID-19, de energiecrisis, onrust tussen landen, enz. Het concurrentiebeleid moet op de korte termijn (2030) maar ook op de langere termijn (na 2030) gericht zijn en het rapport moet een waardevol document worden. 
Is het een goede strategie om meer tijd te nemen om de eerste reeks algemene normen te implementeren voordat we evolueren naar sectorspecifieke normen? 
De tijd zal het uitwijzen.