Υιοθέτηση Ενιαίων Λογιστικών Κανόνων – Οιωνός ανάπτυξης ή απλά ένας ακόμα νέος νόμος?

Το πρόσφατο νομοσχέδιο που ψηφίσθηκε στη Βουλή αναφορικά με τους Ενιαίους Λογιστικούς Κανόνες και τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (ΕΛΠ) έρχεται να αλλάξει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό τους λογιστικούς κανόνες, αλλά και τις διαδικασίες με τις οποίες πραγματοποιούνται οι συναλλαγές μεταξύ των εταιρειών. Με το νόμο αυτό ενσωματώνεται στο Ελληνικό δίκαιο το λογιστικό σκέλος της νέας κωδικοποιημένης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2013/34 καθώς επίσης και οι βέλτιστες διεθνείς πρακτικές.

Τα βασικά οφέλη που προκύπτουν για τις επιχειρήσεις συνοψίζονται στα εξής:

• Οι αλλαγές που εισάγονται με το νέο πλαίσιο εκσυγχρονίζουν τη λογιστική τυποποίηση που ισχύει τα τελευταία 35 χρόνια στην Ελλάδα με την καθιέρωση του Ενιαίου Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (ΕΓΛΣ) και οδηγούν προς την κατεύθυνση που επικρατεί διεθνώς αναφορικά με μια πιο ουσιαστική και όχι τόσο τυπολατρική παρουσίαση των οικονομικών καταστάσεων.

• Επιχειρείται να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πολυνομία που υπάρχει καθώς τα υφιστάμενα νομοθετήματα, Προεδρικά Διατάγματα και Πολυγραφημένες αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών εντάσσονται σε ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο πλαίσιο με αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων και τη δυνατότητα διενέργειας ουσιαστικών φορολογικών και όχι μόνο ελέγχων.

• Απλοποιείται περαιτέρω ο Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών και ουσιαστικά ολοκληρώνεται η κατάργηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

• Εφαρμόζονται οι βέλτιστες διεθνείς πρακτικές για την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων, με αποτέλεσμα την αρτιότερη πληροφόρηση των μετόχων και κυρίως των ξένων επενδυτών.

• Οι εταιρείες πλέον κατατάσσονται βάσει μεγέθους και όχι βάσει της νομικής τους μορφής αξιοποιώντας έτσι τις προβλέψεις της οδηγίας 2013/34 της Ε.Ε. αναφορικά με απλοποιήσεις και απαλλαγές. Μια Ανώνυμη Εταιρεία θεωρείται μεγάλη όταν συντρέχουν ορισμένα κριτήρια με βάση το μέγεθος της. Οι επιχειρήσεις κατατάσσονται σε πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες οντότητες και παράλληλα προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η απαλλαγή των μικρών και μεσαίων ομίλων από την κατάρτιση ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων.

Με το νέο πλαίσιο υιοθετούνται νέες λογιστικές πολιτικές, οι οποίες με μία πρώτη ανάγνωση μοιάζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με λογιστικές πολιτικές οι οποίες αναφέρονται στα ισχύοντα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ), αλλά με τη δυνατότητα σε κάποιες περιπτώσεις να εφαρμοστεί είτε η αρχή του ιστορικού κόστους, ή μέθοδοι με βάση τη χρήση εύλογων αξιών. Το Υπουργείο Οικονομικών, από την πλευρά του, τονίζει ότι δεν γίνεται προσπάθεια επιβολής των ΔΠΧΑ, αλλά πρόκειται για πιστή μεταφορά στο εθνικό δίκαιο, τόσο στην ουσία, όσο και στην έκταση των διατάξεων της κωδικοποιημένης οδηγίας της Ε.Ε. 2013/34.

Από την 1 Ιανουαρίου 2015, πλέον η εφαρμογή του ΕΓΛΣ θα είναι προαιρετική, όμως η εκτίμηση των περισσότερων είναι ότι οι εταιρείες προκειμένου να αποφύγουν το κόστος κατάρτισης νέας κωδικαρίθμησης, δεδομένου ότι όλα τα λογισμικά προγράμματα είναι καταρτισμένα με βάση το ΕΓΛΣ και δεδομένης της υφιστάμενης τεχνογνωσίας σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού, θα συνεχίσουν να τηρούν προαιρετικά το ΕΓΛΣ, από τη στιγμή που τους δίνεται αυτή η δυνατότητα.

Οι Διοικήσεις των εταιρειών σε συνεργασία με τις οικονομικές τους υπηρεσίες θα κληθούν για τη χρήση που αρχίζει από την 1 Ιανουαρίου 2015 να αξιολογήσουν ορθά τις λογιστικές πολιτικές και τους νέους κανόνες επιμέτρησης και αποτίμησης που θα ακολουθήσουν, γεγονός που θα αποτυπωθεί και στις οικονομικές τους καταστάσεις.

Είναι βέβαιο ότι η αλλαγή αυτή θα είναι κυρίως προς όφελος των χρηστών των οικονομικών καταστάσεων και ιδιαίτερα των ξένων επενδυτών και χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Επίσης, ενισχύει την ομοιομορφία και συγκρισιμότητα των οικονομικών καταστάσεων μεταξύ των Ελληνικών επιχειρήσεων και των αντίστοιχων κλάδων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε άλλες Ευρωπαϊκές ή μη χώρες οι οποίες έχουν υιοθετήσει όμοιους λογιστικούς κανόνες και βέλτιστες πρακτικές.

Η αλλαγή αυτή δεν αρκεί από μόνη της ώστε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας, να προσελκύσουμε ως χώρα ξένες επενδύσεις και να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης. Αποτελεί, όμως, ένα σημαντικό βήμα προς τον εξορθολογισμό των λογιστικών κανόνων που σε συνδυασμό με ένα σταθερό και κατανοητό φορολογικό σύστημα θα συνδράμουν στην τόνωση της επιχειρηματικότητας και την ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας.