Het huwelijk hield geen stand, maar Ramon en Irene* waren blij dat de scheiding in goede harmonie was verlopen. Ze wilden immers dat hun dochtertje Floor van zeven niet de dupe zou worden van de breuk. Met een ouderschapsplan en omgangsregeling hadden ze hun zaakjes voorbeeldig geregeld. In het ouderschapsplan was opgenomen dat Floor op het adres van Irene zou worden ingeschreven. De omgangsregeling was vervat in een tweewekelijks schema. In de eerste week verblijft Floor eerst twee dagen bij Ramon en daarna twee dagen bij Irene. Vervolgens is Floor vier dagen bij hem en zes dagen bij haar. Het was een gepuzzel, maar zo konden ze allebei de zorg voor hun dochter combineren met hun werk.

Lucratief

Als co-ouders konden Ramon en Irene ook allebei aanspraak maken op de inkomensafhankelijke combinatiekorting. Dat is een lucratieve belastingkorting voor werkende ouders van kinderen tot twaalf jaar. Gescheiden ouders krijgen het voordeeltje als ze minstens drie dagen per week de kinderen hebben. De inspecteur van de belastingdienst weigerde echter Ramon de combinatiekortingtoe te kennen. Hij turfde dat Ramon zijn dochter in elke eerste week vijf dagen had en in elke tweede week één. Om voor de combinatiekorting in aanmerking te komen, moest Floor elke week minstens drie dagen bij hem verblijven.

Verblijfseis

Ramon besloot de rechter om een oordeel te vragen. De rechtbank stelde ook dat Ramon op basis van de letterlijke tekst van de regeling niet voldeed aan de ‘verblijfseis’. Zij vond echter dat het verblijf in het tweewekelijks schema gemiddeld mag worden, zodat Ramon wel aan de eis voldoet. Hij haalde opgelucht adem, maar de blijdschap was van korte duur. De belastingdienst ging in hoger beroep bij het gerechtshof en kreeg alsnog gelijk. Het hof maakte ook de rekensom die Ramon maakte, zodat Floor gemiddeld drie dagen per week bij hem is. In de regeling staat echter dat een kind ‘doorgaans’ drie dagen per week bij een ouder moet verblijven, wil die aanspraak kunnen maken op de belastingkorting. En doorgaans betekent meestal, en dat is niet eens in de twee weken.

Doorgaans

Kortom, Ramon heeft pech. In een ultieme poging om uitsluitsel te krijgen over de juiste toepassing van de regeling, zocht hij zijn heil hij de Hoge Raad. Die kwam tot de conclusie dat de regeling bewust zo is gemaakt om te zorgen dat de ouders na een scheiding de zorg voor de kinderen gelijkelijk verdelen. Hoe, dat moeten ze zelf maar uitvogelen. De uitspraak van de Hoge Raad werd in maart 2020 gedaan en leidde tot een verruiming van de regeling.Sinds 1 januari 2021 controleert de belastingdienst alleen of een kind minstens 156 dagen per jaar in een herhalend ritme bij een ouder is. Dat is gemiddeld drie dagen per week. Een schema van vijf weken bij de ene ouder en vijf weken bij de andere is ook prima. De verruiming geldt overigens ook voor aangiftes inkomstenbelasting die nog niet definitief zijn vastgesteld. Bijvoorbeeld die over 2020, maar misschien ook over 2019. In dat geval kunt u nog steeds aanspraak maken op de combinatiekorting. Met dank aan Ramon. (* beide namen zijn verzonnen)

Deze publicatie is geschreven door journalist Peter Heesen en verscheen in Dagblad De Limburger.