U zult misschien denken: jeetje, weer zo’n kop boven het artikel om de aandacht van de lezer te trekken, ofschoon die de lading niet dekt. Want procederen om 85 cent, die moeite neemt zelfs de meest hebberige Nederlander niet. Nou, laat ik u dan maar uit uw droom helpen: ze bestaan. En je zou ze haast op voorhand gunnen dat ze geen gelijk hebben gekregen. Al weet je, louter op basis van de uitspraken, niet wat de querulant beweegt. Is het wrok? Is het hebzucht? Of is het een principekwestie? Hoe dan ook: lees en huiver.

31,15 euro

Een man uit Eindhoven krijgt begin 2015 het aanslagbiljet voor de gemeentelijke belastingen. Hij maakt bezwaar, mogelijk tegen de getaxeerde waarde van zijn woning, die bepalend is voor de hoogte van de onroerendezaakbelasting. Tevens vraagt hij uitstel van betaling van de belastingen, waarmee de gemeente niet instemt. Door de verkoop van zijn woning wordt de aanslag aangepast en opnieuw opgelegd, inclusief een rente van 4 procent omdat de man de belastingen te laat heeft betaald. Medio 2017 krijgt de Eindhovenaar weer een brief van de gemeente. De berekende invorderingsrente was te hoog en wordt teruggestort op zijn rekening. Het gaat om 31,15 euro.

Afronden

De man is niet tevreden. Hij roept de hulp in van een expert. Die meent dat de rente fout berekend is en sowieso naar boven afgerond moet worden. Dus geen 31,15 doch 32 euro. Het staat er echt. De gemeente beoordeelt de klacht en komt tot de conclusie dat de rente inderdaad verkeerd berekend is. Die zou 16 euro moeten zijn in plaats van 31,15 euro. De gemeente besluit dat de man het te veel ontvangen geld mag houden. Eind goed, al goed? Nee, de man stapt naar de rechter om zijn 85 cent te eisen. De rechtbank stelt hem echter in het ongelijk. De man geeft niet op en gaat een stapje hoger, naar het gerechtshof in Den Bosch. Die komt tot de slotsom dat de herberekende invorderingsrente van de gemeente opnieuw fout is. Het gaat niet om 16 euro, maar om een bedrag tussen de 16 en 26 euro. Je kunt je afvragen hoe het mogelijk is dat die invorderingsrente ondanks meerdere pogingen niet goed te berekenen is, maar goed. Omdat de man als gevolg van zijn beroep niet benadeeld mag worden, mag hij die 31,15 euro houden, ook al heeft hij recht op minder. En omdat hij recht op minder heeft, wordt het bedrag niet afgerond naar 32 euro. De Eindhovenaar kan dus fluiten naar zijn 85 cent.

Absurd

Het gerechtshof maakt van zijn hart geen moordkuil door te stellen dat het betreurt dat de man naar twee rechtscolleges is gestapt omdat hij recht meent te hebben op dit luttele bedrag. Hij kreeg wel de wettelijke proceskostenvergoeding van 525 euro voor de twee absurde procedures. Met dat geld kan hij de expert betalen die zijn belangen vertegenwoordigde. Zou het om die vergoeding te doen zijn geweest? Er zijn ook veel no cure no pay-bureautjes die massaal bezwaar maken tegen de WOZ-waarde om de proceskostenvergoeding op te strijken. Procederen om 85 cent heeft echter weinig te maken met de noodzakelijke rechtsbescherming. Overigens, is het verhaal van de 85 cent nog niet afgelopen. De Eindhovenaar is in beroep gegaan bij de Hoge Raad. Zucht.

Deze publicatie is geschreven door journalist Peter Heesen en verscheen op zaterdag 5 september 2020 in Dagblad De Limburger. Het artikel kwam tot stand dankzij medewerking van fiscaal jurist Roel Wienen van RSM in Venlo.

     
mr. Roel Wienen    
T +31(0)77 354 28 00    
E [email protected]